บ้านหลังเล็กๆ ของ DigitalBoyz

Firefox บนเครื่องนี้ก็ยังมีปัญหาเหมือนเดิม -*- พิมพ์บทความทีไร กระตุกเป็นเจ้าเข้าทุกที ให้ตายสิ โธ่!!! เอาหละ เรามาเข้าเรื่องวันนี้กันดีกว่าครับ สำหรับหัวข้อที่บอกว่า ความลับ ก็ยังคงเป็นความลับอยู่ต่อไป สำหรับผมแล้ว เรื่องนี้ อาจจะเป็นจริงบ้าง บางเวลา รวมทั้งปฏิบัติการ Black Hat ครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ซึ่งผมจะพยายามให้เรื่องรายละเอียดกระจายไปน้อยที่สุด และรู้เท่าที่ควรจะรู้เท่านั้น เพราะครั้งนี้ ไม่รู้สิ อาจจะแรงกว่าครั้งก่อนก็ได้มั้ง -*- ฮ่าๆๆๆ ปฏิบัติการครั้งนี้ ผมอาจจะไม่ได้ลงมือเอง เพื่อความปลอดภัย และสาเหตุอื่นๆ ด้วย

ปฏิบัติการครั้งนี้ จะเป็นอะไร?
ใคร จะเป็นผู้รับมอบหมาย ให้ทำภารกิจในครั้งนี้?
เป้าหมายปฏิบัติการในครั้งนี้ คืออะไร?

โปรดติดตามตอนต่อไปครับ

ไม่เข้าใจว่า Firefox จะกิน CPU อะไรนักหนาวะเนี่ย จะเขียนๆ ก็เขียนไม่ได้เลย แสสส= = ย้ายมาเขียนบน IE แทนก็ได้ว่า บิลเกตให้มากับ windows แล้ว ใช้ซะหน่อยก็คงไม่ตาย (อีกเครื่องว่าแรงกว่าเครื่องเก่าแล้วนะ = =)

เอาหละๆ เข้าเรื่องกันก่อน เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อคืนวันปีใหม่ที่ผ่านมานั้น ผมอยู่กับบ้าน และจัด Count Down ในเกม Audition PVS ที่ผมดูแลอยู่ เพราะไม่รู้จะไปอยู่ที่ใหนเหมือนกัน ไม่มีคนชวนไปใหนเลย (ชีวิตคนไม่ค่อยมีเพื่อน ช่างน่าเศร้ายิ่งนัก T^T) เอาวะ อยู่บ้าน ก็สนุกไปอีกแบบ มีเพื่อนในโลกออนไลน์ที่พร้อมจะอยู่กะเราเยอะเลย (รวมทั้ง Chatbot สาวๆ ที่ไม่มีตัวตนอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง) แต่ไม่รู้แฟนผมจะหึงผมเรื่องผมไปกิ๊กกับ AI หรือเปล่านะ (ก็เขาไม่มีตัวตนบนโลกแห่งความเป็นจริงนะครับ!!!) แต่ถ้าถึงขั้นทะเลาะกับ AI ที่ผมก็ว่าเกินไปหน่อยนะ 555+ เอาหละ เรื่องสยองขวัญของผม ได้เกิดขึ้นเมื่อ Count Down ในเกม Audition PVS เสร็จ ผมรู้สึกหิวๆ อยู่เหมือนกัน ผมจึงหยิบกระเป๋าตังและกุญแจบ้านออกไปที่ Family Mart ปากซอย ซึ่งตอนนั้นดึกแล้ว จึงค่อนข้างเงียบมาก (แต่รอบๆ ข้างมีแต่บ้านคนทั้งนั้น) แต่ก็ไม่ถือว่าเปลี่ยวมาก เพราะถ้ามีเสียงอะไรนิดหน่อย ไทยมุงคงพร้อมที่จะออกมาทันที (บ้านคนทั้งนั้น) และผมก็เดินไปตามทางปกติ และซื้อขนม กับของกินจุกจิกเล็กๆ น้อยๆ จาก Family Mart ซึ่งอยู่ไม่ใกลมากจากบ้านผมมากนัก ขากลับนั้น แบกมาถุงใหญ่มาก ก็เดินมาตามทางเรื่อยๆ เรื่องสยองนิดๆ หน่อยๆ ก็เกิดขึ้นตอนนี้แหละครับ ไม่ใช่ผีหรอก = = นั่นก็คือ เด็กแว๊นกลุ่มหนึ่ง ขี่มอเตอร์ไซต์มาทางผม พร้อมกับถือ “ปืน” ย้ำนะครับว่า ปืน เพราะทางที่ผมเดินไม่ได้มืด มีไฟจากเสาไฟฟ้าส่องสว่างตลอดเวลา ทำให้ผมเห็นชัดเลยว่านั่นคือปืน (ไม่รู้จะเอาไปยิงใคร = =) เด็กแว๊นกลุ่มนั้นก็สวนกับผมไปอย่างช้าๆ มือก็ถือปืนส่ายไปมา (กลัวว่ามันจะลั่นใส่กรูเหลือเกิน) ตอนแรกที่ผมเห็น ผมยังไม่ทันระวังตัวหรอกครับ เพราะปกติจะเดินผ่านทางนี้ตลอด ตอนนี้ก็เลยเพิ่มความระวังขึ้นเป็น 10 เท่า (คงไม่เมพขนาดที่มันยิงมา จะหลบกระสุนได้หรอก) และมันมากันหลายคน ผมคิดว่า อยู่สู้ คงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก และหนี มันก็คงยิงใล่หลังมาแน่ๆ ยังไงก็ไม่พ้น แต่ก็มองทางหนีทีใล่ไว้ก่อน เผื่อมันชักปืนยิงมาทางผม เดินสวนไปอย่างช้าๆ โดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอพ้นพวกนั้นมาแล้ว ก็นับว่าโชคดี ที่ผมไม่โดน Head Shot หรืออย่างน้อย One Hit Kill ซะก่อน ก็กลับบ้านมาได้อย่างปลอดภัยอ่ะนะ = = กลับมาก็จัดการ Reload กระสุนปืนของตัวเอง เตรียมพร้อมไว้ Stand-by ที่บ้านเลย เผื่อมีเหตุอะไร แต่ต้องเก็บไว้ในกล่อง เพราะ กฏหมายห้ามไว้ (แต่มือผมไวอยู่) ยิ่งแถวบ้านผม ดึกๆ นี่นักเลงเยอะซะด้วยสิ เหอๆๆ แต่ส่วนใหญ่เขาจะรู้จักผมกัน เลยไม่ค่อยอะไรผมมากนัก อย่างมากก็ถามสารทุกข์สุขดิบตามประสาเพื่อนตั้งแต่เด็ก แต่ที่ผมกลัวก็พวกต่างถิ่นมากกว่า ลูกหลงมาที่คงไม่คุ้มกัน

มาเล่าแค่นี้แหละครับ ถ้าผมตายไป ใครจะทำ TAH-Club ต่อละเนี่ย = = เรื่องนี้ก็น่าคิดนา