บ้านหลังเล็กๆ ของ DigitalBoyz

มาต่อจากตอนที่แล้วกันนะครับ

Read more

จะว่ายังไงดีล่ะ กว่าจะได้เขียนเรื่องนี้ เน็ตล่มไปหลายรอบเหลือเกิน -_- วันนี้ผมจะมาเล่าความเป็นมาของผม ว่าผมมาอยู่ ณ จุดๆ นี้ได้ยังไง ซึ่งบางเรื่องก็อาจลืมๆ ไปบ้าง แต่ก็จะพยายามนึกมาเล่าครับ ยังไงดีล่ะ เพิ่งจะมาเคยเล่าเรื่องราวของตัวเองนี่แหละ ไม่รู้จะมีใครตามซีรี่นี้มั้ย แต่ก็อยากให้ความทรงจำของผมมีรูปร่างขึ้นมาบ้าง

Read more

หลังจากวันนี้ หลับไปตอนเที่ยงคืน และตื่นมาตอนตี 3 เศษๆ เนื่องจากเจ้านายโทรปลุก ก็เลยยาวมายันตี 4 เพื่อ Restart Server แต่ระหว่างเข้าเกมไปรอนั้น ก็โดนบ่นพึมๆ มา (และถ้าโดนบ่นบ่อยขึ้น ก็จะมาเขียนบ่อยขึ้น เอ๊ะยังไง????) เรื่องที่ผมไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนอะนะ เลยไม่รู้ว่าอธิบายไปเขาจะยอมเข้าใจและรับฟังหรือเปล่า

คุณครูสมัยเรียน ที่ผมคอยไปปรึกษาปัญหาชีวิตด้วยบ่อยๆ ก็เคยบอกผมว่า ผู้หญิง ถ้าเขาเจอคนที่ดีกว่าเรา เอาใจเขาได้ดีกว่าเรา เขาก็จะไป (คุณครูท่านนี้อกหักบ่อย) ซึ่งทุกวันนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าจะจริงหรือเปล่า แกไม่ได้สอนผมแต่เรื่องเรียน แกสอนผมในเรื่องการใช้ชีวิตด้วย เอาล่ะ เข้าเรื่อง

ก่อนจะมารู้ถึงปัญหา ขออธิบายรูปแบบงานของผมคร่าวๆ ก่อนนะครับ ก็คืองานผมจะเป็นลักษณะงานที่ เวลาทำงานไม่แน่นอน หมายความว่า เวลาตี 3 ตี 4 ถ้าโดนเรียกก็ต้องมาทำครับ นั่นก็คือ เราเลือกเวลาทำงานไม่ได้ แต่ในทางกลับกัน หากไม่มีงานอะไร เราจะไปเดินแรดที่สยามทั้งวัน หรือไปต่างจังหวัดซักครึ่งเดือน เขาก็ไม่ว่าครับ (ไม่ตัดเงินเดือนด้วย) แต่ทุกครั้งที่ผมไปใหน ถ้าไม่พก Notebook ก็จะพก smartphone ที่ลงโปรแกรม Remote Desktop ไว้เครื่องนึงเผื่อเวลาฉุกเฉินเขาเรียกมา จะได้แก้ปัญหาให้เขาได้ทันเวลา (ทีมงานที่ทำงานตรงนี้ มีแค่ 2 คน ตามปกติถ้าคนนึงไม่อยู่ อีกคนจะทำงานแทนกันครับ แต่ถ้าไม่อยู่ทั้งคู่คือซวย)

ซึ่งแบบนี้ ผมเป็นคนเลือกเองครับ เพราะอิสระมากกว่า โดยที่เขาเสนอให้ จะมี 2 แบบครับ ลองดูกันก่อน1.ทำงาน Office Time นั่นก็คือ 10 โมงเช้า ถึง 6 โมงเย็น แต่ หยุดได้เฉพาะวันที่เราเลือกไว้ ไม่เกินเดือนละ 5 วัน (หยุดเกินโดนหักตัง) นอกเหนือเวลานี้ไม่ต้องทำงาน
2.ทำงานแบบเวลาไม่คงที่ ก็แบบที่ผมเล่าไปข้างต้นแหละครับ ต้องพร้อมมาเวลาโดนเรียกตลอด 24 ชั่วโมง แต่เราสามารถหยุดวันใหนก็ได้ หรือ หยุดซักครึ่งเดือนเลยก็ได้ โดยไม่โดนหักตัง (เขาเขาเรียกเมื่อใหร่ ถ้ากลับไม่ทัน อย่างน้อยๆ ต้องหาร้านเกม)

ผมเลือกข้อ 2 โดยไม่ลังเลยครับ เพราะให้อิสระมากกว่า แต่อาจมีปัญหากับผู้หญิงที่ไม่เข้าใจลักษณะงานแบบนี้ แล้วตีตราให้เราเป็นผู้ชายที่ไม่มีเวลาให้ได้ (ถ้าอยู่ด้วยกันจริงๆ ผู้หญิงจะชอบคนทำงานแบบ 2 มากกว่า เพราะมีเวลาให้ตลอด แต่นี่ไม่ได้อยู่ด้วยกันไงครับ ก็แปลกดี)

แล้วทำไม เธอถึงคิดว่า เราไม่มีเวลาให้?
อันนี้นิยามคำว่า มีเวลาให้ จะได้เข้าใจตรงกันก่อนนะครับ สำหรับผมหมายถึง เวลาที่เราสองคน ทำกิจกรรมอะไรต่างๆ เช่น เล่นเกม ไปเที่ยวด้วยกัน (ตอนนี้งดลามก 18+ นะ ไม่มีกระจิตกระใจมาคิด) เอาหละ หลังจากนิยามแล้ว เราย้อนกลับมาดูลักษณะงานผมกัน ซึ่งลักษณะงานของผม บวกกับการที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็จะทำให้เขาคิดว่า อยู่ดีๆ เราก็หายไปใหน แล้วทิ้งให้เขาอยู่คนเดียว (อารมณ์ประมาณนินจา มาๆ หายๆ แต่ถ้าอยู่ด้วยกันปัญหานี้จะหมดไป เพราะเขารู้ว่าเราไม่ได้ไปอยู่นอกสายตาเขาเลย) แล้วพาลคิดว่าเราไม่มีเวลาให้เขาไปด้วย (ก็ยังดีกว่าพวกแบ่งเวลาให้แฟนกับกิ๊กเท่ากันแหละน่า มีเวลาให้ทั้งสองคน (สุดท้ายรถไฟชนกัน ก๊ากกก) แบบวงเล็บซ้อนนี่ เจอมาเยอะ)

เราจะแก้ปัญหานี้ยังไง?
ปัญหานี้อยู่ที่ว่า ตอนนี้แฟนผม เนื่องจากเพิ่งคบกันได้เดือนเดียว ทำให้เขาอาจยังไม่เข้าใจหลายๆ อย่างในตัวผม และยังไม่ไว้ใจหลายๆ อย่าง สำหรับผมตอนนี้คงทำได้แค่ อธิบายให้เขาเข้าใจ และใช้เวลาเป็นเครื่องมือพิสูจน์เอง คนเรามีนิสัยเป็นร้อยๆ ล้านแบบ จะให้มาชอบเหมือนกัน จะให้มาเข้าใจทันที บางครั้งก็คงจะเป็นไปไม่ได้หรอก

มาระบายแค่นี้แหละ (แค่นี้ แต่ยาวซะ -*-) ไปนอนละแว๊บ

อธิบายก่อนนะครับ ความสามารถพิเศษของผม ก็คือ ทักษะการเข้าใจจิตใจของมนุษย์ เช่น อ่านความคิด จับโกหก อันนี้สำหรับคนทั่วๆ ไป คงมองว่ามันเป็นความสามารถทางด้านจิตวิทยาแบบหนึ่ง ซึ่งก็ถูกครับ พื้นฐานความสามารถนี้ ใช้หลักจิตวิทยาล้วนๆ ซึ่งเทคนิคเช่น อ่านความคิด จะดูจากสีหน้า และคำพูด ของผู้พูด เพื่อจับความหมาย และสิ่งที่ผู้พูดต้องการสื่อ (ในขณะเดียวกันก็จับจุดขัดแย้งในคำพูด เพื่อจับโกหก) และดูสีหน้า น้ำเสียง ประกอบด้วย ทำให้ทักษะของผม ใช้กับคนทั่วไปได้ 90% เลยทีเดียว โดยส่วนใหญ่จะไม่ใช้แบบนี้หรอกครับ จะใช้เพื่อให้รู้ว่า คนที่เราคุยด้วยตรงหน้า นิสัยเป็นยังไง และคำพูดนั้น น่าเชื่อถือมั้ย

เอาล่ะ แล้วโลกอินเตอร์เน็ตในปัจจุบัน มันเกี่ยวอะไรกับความสามารถในปัจจุบันของผมล่ะ? เกี่ยวเต็มๆ เลยครับ ทุกวันนี้ผมทำงาน และพบปะผู้คนในโลกอินเตอร์เน็ตตลอดเวลา แต่การพูดคุยนั้น จะเห็นแค่ข้อความเท่านั้น (ดีสุดก็คงน้ำเสียงโดยการพูดคุยผ่าน Voice Chat) มันเลยทำลายกลไกในการวิเคราะห์ของผมซะไม่มีชิ้นดี ทำให้ความสามารถนี้ของผม ใช้กับผู้คนบนอินเตอร์เน็ตไม่ได้ แรกๆ แต่หลังๆ (คงเพราะโดนหลอกมาเยอะ = =) ผมจึงใช้บางส่วน เช่น คำพูด และพยายามจินตนาการน้ำเสียง และสีหน้าเอาเอง แต่ 60% มักจะผิดพลาด แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมปลอดภัยได้ในระดับนึงในการเลือกคน ท่าทางจะต้องเรียนรู้เพิ่มแล้วสิเรา

หลังจากโดนทิ้งมา 2 คน ทำให้ผมเรื่องมาก (หรือเปล่า?) ในการเลือกใครมาเป็นคู่ชีวิตซักเล็กน้อย ไม่รู้สิ มันอาจทำให้คุณสาวๆ ไม่พอใจ แต่เอาเข้าจริง มันก็เป็นเรื่องปกติที่ใครๆ เขาก็ทำกัน (หรอ?) ช่วยดูหน่อยสิครับ ว่าผมขอมากเกินไปหรือเปล่า (ในวงเล็บ คือมุมมองส่วนตัวของผมนะครับ)

– เจอกันอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง ถ้ามาหาผมไม่ได้ ผมไปหาที่บ้านแทนก็ได้ (ผู้หญิงบางคนไม่ค่อยให้ไปหาที่บ้าน เพราะอะไรกันนะ?)
– ตรงต่อเวลา รักษาสัญญา (ผู้หญิงบางคนอินดี้ นัด 7 โมง ตื่น 7 โมง ออกจากบ้าน 9 โมง!!! กรูก็รอไปเถอะ แสสส แล้วก็พวกรับปากแล้วทำตามไม่ได้นี่ เกลียดยิ่งกว่าอะไรอีก)
– ให้่ความสำคัญกับผมมากกว่าเพื่อน (ชนิดที่ว่า ไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วลืมแฟนนี่ เจอบ่อย)
– บอกคุณพ่อ คุณแม่ ว่ากำลังคบกับผม เพื่อท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง (ถ้าอาย อย่าคิดจะมีแฟนเลย)

เบื้องต้นก็ประมาณนี้แหละ เพื่อนๆ ช่วยพิจารณาที ว่าผมขอมากไปหรอ? เพราะถ้าเขาให้ผมได้ ผมก็ให้ 4 ข้อนี้กับเขาได้เหมือนกัน