บ้านหลังเล็กๆ ของ DigitalBoyz

โถ่ไอแสรด อัพเดท WordPress ที Config กรูหายหมดเลย T_T ต้องมานั่งตั้งค่าใหม่ เจริญเถอะ
ก่อนอ่านเรื่องของผม โปรดเข้าใจก่อน เผื่อใครไม่ได้อ่าน About

ที่แห่งนี้คือพื้นที่ส่วนตัวของผม ผมมีสิทธ์ที่จะพูด แสดงความคิดเห็น แสดงด้านมืดของผมออกมา โดยไม่จำเป็นต้องเกรงใจใครทั้งนั้น และบางเรื่อง อาจกระทบกระทั่งกับบุคคล กลุ่มคน บริษัท ถ้ามีข้อสงสัย เชิญคุยกับผมได้โดยตรงนะครับ เพราะบางครั้งผมอาจใช้คำแรงไปบ้าง แต่อยากให้ทุกท่านได้รู้ว่า ผมมันก็แค่คนๆ นึง ที่ไม่ได้ดีไปซะหมด อาจจะมีด้านเลวบ้าง ชั่วบ้าง แต่ไม่ค่อยได้แสดงให้ใครเห็นมากนัก หลายท่านอาจไม่ชอบในตัวผมเมื่ออ่านเรื่องราวของผมมาเรื่อยๆ อันนี้ผมก็ห้ามไม่ได้ครับ คนเรามีมาตรฐานแตกต่างกัน แต่อย่าซึนเป็นพอ ผมไม่ชอบครับ

พูดไปเรื่อย แต่ผมก็ยังด่าเจ้าของเครื่องเซิฟเวอร์ไม่ได้นั่นแหละ เดวเขาลบบล๊อกผม แล้วผมจะไม่มีพื้นที่เขียน 5555+ เอาหละ เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า (จะพยายามย่อหน้าให้อ่านง่ายที่สุดครับ)

เรื่องนี้ หลายท่านอาจประสบมาแล้ว แต่หลายท่านอาจจะยังไม่ได้เจอมาก่อน ก็มาขอแชร์ประสบการณ์ให้ได้รับรู้กัน ก็ไอเรื่องวางแผนแต่งงานนั่นแหละ (อะไรวะแก อายุแค่นี้จะแต่งแล้วหรอ?) เท่าที่ทราบมา ฝ่ายหญิงเรียกสินสอดผมถึง 5 แสนบาท อ่านไม่ผิดหรอกครับ 5 แสนบาท (ตอนแรก 1 ล้านบาท -_-) ไม่รวมค่าจิปาถะอื่นๆ ที่อาจเกิดขึ้นได้ ถึงแม้ว่าเงินจำนวนนี้ จะไม่สูญหายไปใหนก็ตามที แต่ผมก็ยังคงค้างคาใจอยู่ เพราะพ่อแม่ฝ่ายหญิงมีหน้าตาพอสมควร คงจัดงานเล็กๆ ไม่ได้ ส่วนผมน่ะหรอ? ลูกคนจนๆ ธรรมดา รายได้ทั้งบ้านรวมกันปีนึงก็แสนต้นๆ (นี่ยังไม่ได้หักค่าใช้จ่ายนะ และเผลอๆ ปีนั้นไม่ถึงแสนด้วย) หลายคนอ่านมาถึงตรงนี้อาจคิดว่า ก็เก็บตังไปสิ 5 ปีก็ขอเขาได้แล้ว ใช่ครับ แต่มันเป็นรายได้ที่ ยังไม่หักค่าใช้จ่ายประจำวัน นะครับ ซึ่งหักแล้วเหลือเก็บปีละไม่เท่าใหร่เอง สรุปแล้วนี่กุจีบผิดคนใช่มั้ยเนี่ย? ดอกฟ้ากับหมาวัดชัดๆ

หลายท่าน (ที่โลกสวยทั้งหลาย) อาจคิดว่า ความรักไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน ใช่ครับ แต่ในทางตรงกันข้าม ไม่มีตัง จะมีผู้หญิงที่ใหนเอาล่ะ? ถ้ามองในโลกแห่งความเป็นจริง ดีให้ตาย แต่ถ้าไม่รวย ผู้หญิงหน้าใหนก็ไม่เอาหรอกครับ (อาจมีบ้าง) ในขณะเดียวกัน ถึงผู้ชายจะชั่วแค่ใหน ไปมีบ้านเล็ก บ้านน้อย แต่ถ้ามันรวยระดับอาเสี่ย ผู้หญิงไม่กล้าบอกเลิกหรอกครับ อย่างมากก็แค่ด่า

ผมเคยมีความคิด ที่จะหาตังทางลัด โดยวิธีชั่วๆ อยู่แต่มีคนมาบอกผมว่า รวยด้วยวิธีนี้แล้วเมิงมีความสุขหรอ? ใช่ครับ ผมอาจไม่มีความภูมิใจในเงินที่ผมได้มา แต่อย่างน้อย ก็ยังดีกว่าอยู่แบบจนๆ ที่ไม่มีใครนับหน้าถือตาไปวันๆ ดีกว่าเป็นใหนๆ จริงมั้ยครับ?

เอาหละ มาอ่านเรื่องความคิดในมุมของผมบ้าง (มุมสว่าง)

เรื่องสินสอด ผมเห็นด้วย (บางส่วน) นะครับ ว่าเป็นการยืนยันว่า ฝ่ายชายสามารถดูแลฝ่ายหญิงได้จริงๆ เพราะสมัยก่อน ผู้หญิงจะอยู่แต่บ้าน ไม่ได้ออกไปใหน และไม่ได้เรียนหนังสือ คอยดูแลการบ้านการเรือน และคอยดูแลสามีตัวเอง แต่เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป ผู้หญิงสมัยนี้ทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว แถมจบมานี่ก็สูงๆ ทั้งนั้น (ยกเว้นแฟนผมคนนึงล่ะมั้ง เห็นจบ ป.ตรีมา ยังไม่ทำงานอะไรเลย) เรื่องสินสอด คงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้วในสมัยนี้ แต่ไม่ใช่ว่า ผมจะเกลียดไปซะทีเดียวนะครับ เพราะการขอ ผมอยากให้ฝ่ายหญิง ดูฐานะฝ่ายชายด้วย ว่าเขามีปัญญาที่จะหามามั้ย ไม่ใช่สักแต่จะขอเอาหน้า ถ้าขอซัก 1 แสนอะไรงี้ โอเคครับ ผมยอมก้มหน้าก้มตาทำงานเก็บตังเพื่อขอเลย เพราะผมเห็นความเป็นไปได้ แต่เล่นซะเกือบล้านแบบนี้ ผมยังไม่เห็นทางเลย… รายได้เหลือเก็บปีละไม่กี่หมื่นแบบนี้ แก่ตายก่อนพอดี เพราะเงิน 6 หลัก ครอบครัวผมยังไม่เคยเอื้อมถึงเลยแม้แต่น้อย

มาถึงตรงนี้ ท่านอาจย้อนถามผม ทำไมไม่พูดกับฝ่ายหญิงตรงๆ ทำไมต้องมาบ่นในนี้?

ครับ ขอโทษนะครับที่ผมมันไม่ใช่คนตรง เพราะแค่ผมบอกว่า ไม่มีปัญญาที่จะหาตังได้ขนาดนั้น เธอก็ทำหน้าบูดแล้ว ยิ่งต่อรองเหลือแค่นั้น ความเป็นไปได้แทบไม่มี เพราะผมใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานของ “ความเป็นไปได้” โดยจะประเมินความเสี่ยงและโอกาสไปควบคู่กัน แต่ rate ผมอาจจะสูงไปซักหน่อย

ต่อไปนี้ มาอ่านความคิดเห็นในด้านมืดของผมกันบ้าง (ทำใจก่อนอ่านนะครับ ใช้คำแรง แรงสำหรับผมนะ…)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
@ด้านมืดของหนุ่มน๊อต…
แม่ง กรูอิจฉาแฟนเก่าเขาชิบหายเลยว่ะ ได้เปิดซิงฟรี ตังก็ไม่เสียซักบาท พอมาถึงคิวกรู ไม่ได้เปิดซิง แต่เสียค่าสินสอดแบบนี้ แมร่ง โลกช่างยุติธรรมเหลือเกิน ใช่ กรูอาจอคติในเรื่องนี้ตั้งแต่คบเขามา เพราะผู้ชายหลายคนก็รับไม่ได้ แต่บางคนก็รับได้ว่ะ ส่วนผมน่ะหรอ เรียกว่ารับได้ในส่วนที่เหมาะสมจะดีกว่าว่ะ และแถม คบกันมา 4 ปี นับเวลาที่อยู่กับเขา กรูพนัน 10 บาทเลยว่ะ ว่ารวมกันไม่ถึง 1 เดือนหรอก เรียกมาเจอกันก็ไม่ว่างอย่างโน้นอย่างนี้ ติดนั่นติดนี่ โอเค บางครั้งมันเห็นสุดวิสัย กรูก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่มีหลายรอบที่กรูประเมินคร่าวๆ ได้ว่า ต้องมาได้ แต่เอ่ยปากว่าไม่ว่าง งานก็ไม่ได้ทำ ไม่รู้ติดธุระเหี้ยอะไรนักหนา ทำตัวยังกะคนที่งานล้นมือตลอดเวลา แถม เขาเป็นคนนัดเอง แล้วผิดนัดเอง แม่งโครตเสียความรู้สึก แต่ด้านมืดของกรูมันแสดงออกไปไม่ได้ว่ะ ก็ได้แต่ทำใจยอมรับไป ถ้ากรูนัดเอง แล้วถึงเวลาเขาไม่ว่าง กรูจะไม่ว่าอะไรเลย แถมถ้ามันแค่ครั้งสองครั้ง กรูก็ยังพอให้อภัยได้

แต่นี่บางทีติดๆ กันเป็นสิบรอบ มันสมควรแล้วหรอวะ? ไปเที่ยวใหนแม่งก็ปล่อยให้กรูไปคนเดียว ชวนไปใหนไม่เคยจะไป เท่ากับเวลาเวลาที่กรูกับเขา จะศึกษาดูใจกันถึงนิสัยที่แท้จริงของกันและกัน แม่งก็แทบไม่มีเลย คุยกันแต่ในเฟสงี้ เอ็มงี้ แล้วมันจะเห็นหน้าหรอวะ? เพราะคำพูดพวกนี้แม่งก็เฟคกันได้ ถ้าไม่เห็นหน้าเห็นตากัน กรูพูดตามตรงนะ กรูกับเขาอาจจะไปกันไม่รอดว่ะ ซึ่งก็ทำใจไว้แล้วในระดับนึง แล้วตังที่เคยให้เขาไปใช้พวกบัตรเติมเกม ค่ากระเป๋า ค่าโน่นค่านี่ กรูไม่เคยคิดเสียดายหรอกนะ ถ้าเขาจะมีเวลาให้กรูมากกว่านี้ แต่ ณ ตอนนี้กรูพูดตามตรง กรูเสียดายตังว่ะ พอไม่ให้แม่งก็หาว่ากรูใจร้าย ไม่ตามใจแฟน โอเค ผมจะตามใจคุณมากกว่านี้ด้วยซ้ำ ถ้าคุณทำตัวดีกว่านี้ซักหน่อย มีเวลาให้กันเยอะกว่านี้ ให้มันคุ้มกับ 4 ปีที่ผมเสียโอกาสในการหาผู้หญิงคนอื่นหน่อย เพราะถึงจะเป็นนางฟ้าจากวิมานใหน กรูก็ไม่เคยสนใจตราบเท่าที่รู้ว่า กรูยังมีเขาอยู่ทั้งคน แต่สิ่งที่ตอบแทนกรูมาแบบนี้นี่ มันคืออะไรวะ?

หรือจะให้มันเจ๊าๆ กัน กรูไปหลอกเด็กแถวบ้านมาเปิดซิงซักคนแบบที่คนอื่นเขาทำกันก็ได้ แต่ทำไมกรูไม่ทำ? เหตุผลก็คงจะรู้ๆ กันอยู่ว่ากรูทำไม่ลง กรูไม่ได้ชั่วถึงขนาดนั้น แต่ถ้าอยากให้กรูเป็นคนแบบนั้น ก็แล้วแต่ที่จะเลือก

สุดท้ายนี้ อยากจะด่าอะไรก็ด่ามานะหลังจากอ่านแล้ว ผมไม่ได้ว่าอะไร แต่ถ้าคิดจะปรับปรุงตัวให้ผมพอใจซักหน่อย ผมก็ยินดีที่จะให้โอกาสเสมอ สำหรับท่านอื่น มีความคิดเห็นยังไง ก็เชิญ comment ได้ตามสบายครับ