เอาล่ะ มาต่อกันครับ หลังจากที่ผมมาตก กพ แล้ว อย่าคิดว่าจะสบายอย่างที่เห็นนะครับ เรื่องเน่าๆ บนกราบพัก กพ เยอะครับ น้องๆ ที่คิดจะมาอยู่นี่ คิดใหม่นะครับ
เดี๋ยวจะเล่ารายละเอียดครับ อยู่ในนี้ พี่แกจะเน้นระบบอาวุโสเหมือนรับน้องสมัยมหาลัย แต่หนักกว่าครับ นี่ขนาดผมมองโลกในแง่ดีสุดๆ แล้วนะเนี่ย คือหาเรื่องแดกได้ทุกวัน รุ่นพี่บ้าอำนาจสุดๆ เรื่องงานไม่เท่าใหร่หรอกครับ เครียดเรื่องพี่ๆ แกมากกว่า ทำดีให้ตายแค่ใหนพี่แกก็หาเรื่องมาแดกอยู่ดีครับไม่ต้องกลัวหรอก
เรื่องกฏนี่ รุ่นพี่อบรมเราทุกวัน แต่รุ่นพี่ก็ปหกกฏซะเองแบบนี้ มันน่านับถือตรงใหนเนี่ย เช่น บอกห้ามใส่รองเท้าเข้ากราบพัก แต่ผมมองที่เท้าพี่แก รองเท้าชัดๆ
ไปๆ มาๆ กลายเป็นบ่นเรื่องรุ่นพี่ซะละ แต่ยังไม่หมดนะ เรื่องทำความสะอาด เอาจริงๆ ถ้าพี่ทุกคนที่นอนอยู่ช่วยกันคนละนิดมันจะไวกว่าเยอะ แต่นี่ให้รุ่นน้องทำอย่างเดียวเลย คิดกันเป็นมั้ยเนี่ย จิตวิทยาการปกครองคนก็ไม่มีกันเลย
จบเรื่องรุ่นพี่ก่อน มาเรื่องงานแผนกบัญชีพลบ้าง งานก็ไม่ค่อยอะไรมาก เซ็นรับเอกสารกองเท่าภูเขาอย่างเดียว กับตรวจสอบเอกสารดีๆ วันแรกผมก็พลาดมาละ แล้วก็ช่วยงานคนอื่นๆ นิดหน่อย อาจจะไม่ค่อยลำบากมาก เหมือนงานออฟฟิตทั่วๆ ไป แต่โดยรวมแล้วผมไม่ค่อยเต็มใจมาเท่าใหร่ ทำให้จิตใจผมเกิดอาการต่อต้านอย่างอ่อนๆ ทำให้รู้สึกเหมือนทำงานไปวันๆ ซะมากกว่า ส่วนงานที่ pvs หรอ ลำบากแค่ใหนก็สู้ตายครับ เพราะงานที่รัก ผมสู้ทุกอย่างต่อให้ลำบากแค่ใหน
ไปๆ มาๆ กลายเป็นบ่นซะละ มีแค่นี้แหละครับ แฮ่ ขอตัวไปทำงานต่อละ
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น