หลังพวกเพื่อนๆ ผมต่อล้อต่อเถียงกับพวกกลุ่มผู้หญิงอยู่พักใหญ่ อาจารย์ก็ประกาศผ่านโทรโข่งว่า ถึงเวลาแจกข้าวเช้าแล้ว ให้นักศึกษาทุกคนไปรับอาหารเช้าด้วย ผมหันไปมอง เป็นถุงข้าวกล่องขนาดใหญ่พอสมควร ผมกับเพื่อนๆ ที่ตั้งวงเล่นนกโกรธกันอยู่ จึงลุกขึ้นไปเอาข้าวกล่องมากิน ผมเดินไปต่อแถวกับพวกคนที่ไปเข้าค่ายด้วยกัน รออยู่ซักพักจึงถึงคิวผม ผมรับข้าวกล่องกับช้อนพลาสติกมา และเดินไปที่โต๊ะหินอ่อนเพื่อนั่งกิน ผมเปิดกล่องออกมา เป็นข้าวผัดอเมริกัน ใส่น่องไก่ 1 ชิ้น กับแฮมกลมๆ 1 อัน แล้วก็ซองซอสมะเขือเทส ผมได้กลิ่นก็จำได้ทันที มันเป็นของร้านข้าวโรงอาหารหลังของมหาลัยผม ถึงผมไม่ค่อยได้ไปกินเพราะโรงอาหารหลังค่อนข้างร้อนก็เถอะ แต่มันก็อร่อยเหมือนกัน ผมนั่งกินอยู่ประมาณ 5 นาที ผมมองนาฬิกาข้อมือของผม ขณะนี้เป็นเวลา 6 โมงครึ่งแล้ว รถออก 7 โมงเช้าสินะ หลังผมกินข้าวจนหมดกล่อง ผมจึงหยิบน่องไก่มาแทะ และหยิบแฮมมากินจนหมด จากนั้น ผมเห็นว่าเพื่อนข้างๆ ไม่ยอมกินแฮมซักที (สงสัยเก็บไว้กินทีหลัง) ผมเลยแอบจิ๊กมาครึ่งนึง ฮ่าๆ พอผมกินหมด ผมจึงปิดกล่อง และนำมันไปทิ้งที่ถังขยะใกล้ๆ
ผมนั่งอ่านข่าวประจำวันบนมือถือไปเรื่อยๆ โชคดีที่มหาลัยเปิด Wifi Router ตลอด 24 ชั่วโมง และสัญญาณก็ดันวิ่งมาถึงบริเวณหน้าตึกที่พวกผมนั่งรอรถกันอยู่ ถึงสัญญาณจะมีแค่ 2 ขีดก็เถอะ แต่มันก็เร็วพออยู่แล้ว หลังจากอ่านข่าวอาชญากรรม และการเมืองเพลินไปนิด จึงถึงเวลาเรียกขึ้นรถ ซึ่งห้องผมนั่งคันที่ 3 ผมจึงรีบหยิบสัมภาระของผม และวางไปในช่องเก็บของข้างๆ รถบัส และเดินขึ้นไปบนรถ ทั้งสองฝั่งนั้นเป็นที่นั่งคู่ ผมเดินขึ้นมาบนรถบัส และเข้าไปนั่งแถวที่ 2 อย่างไม่ลังเล เพราะปกติผมจะนั่งแถวนี้ เวลาเดินลงรถจะเดินออกง่ายกว่า และเพื่อนผมคนนง ผมเรียกมันว่าเจ้าบอส ก็มานั่งลงที่ข้างๆ ผม ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา เพราะในห้อง เจ้าบอสนี่คุยสนุกสุดแล้ว อย่างน้อยๆ ระหว่างการเดินทางก็คงไม่เงียบเหงาซักเท่าใหร่ ผมสังเกตุว่า เจ้าบอสหยิบขนมออกมาถุงถึง และชวนผมว่า กินด้วยกันมั้ย ผมก็โอเค เพราะไม่ได้ซื้ออะไรติดมือมาเหมือนกัน ผมมองไปข้างหลัง เห็นเพื่อนๆ พวกผู้หญิงที่นั่งแถวหลัง กำลังเล่นอะไรกันก็ไม่รู้ และผมได้ยินเสียงไม่ชัด แต่สังเกตุว่า ที่แขวนข้างๆ ของพวกเธอ มีแต่พวกขนมที่กินแล้วอ้วนทั้งนั้นเลย ไม่รู้พวกเธอกินเข้าไปได้ยังไง ผมหันกลับมานั่งต่อ แล้วเอามือรองไว้ทีื่หัว จากนั้นก็พิงที่พิงไป
หลังจากพวกอาจารย์แน่ใจว่าพวกนักศึกษาขึ้นรถกันหมดแล้ว ซักพักนึง รถที่สตาร์ทรอไว้แล้ว จึงเริ่มออกเดินทางตามๆ กันไปทันที ผมมองวิวข้างทางในเวลาเกือบๆ 7 โมงของวันเสาร์ มองผ่านสนามหญ้าของมหาลัย ซักพักนึง รถแล่นมาถึงทางออกมหาลัย และออกสู่ถนนใหญ่ แต่กลับใช้ความเร็วไม่ค่อยได้มากนัก เพราะในตัวเมืองกรุงรถค่อนข้างเยอะ ผมสังเกตุเห็นเพื่อนเริ่มหยิบโทรศัพท์มือถือมาเล่น ส่วนผมซึ่งไม่ได้อะไรมากอยู่แล้ว จึงนั่งพิงมองวิวข้างทางไป พลางหยิบขนมของเจ้าบอสที่วางไว้ข้างๆ มากินเล่น
ใส่ความเห็น
คุณต้องเข้าสู่ระบบ เพื่อจะพิมพ์ความเห็น